Na
een wederom heerlijk ontbijt in ons ontbijtrestaurant La Casa del Pan, verlaten we San Christóbal. Richting Tuxla blijkt een
tolweg te bestaan die nog niet op onze kaart staat, dus kunnen we lekker opschieten. Mistflarden doen de snelheid regelmatig
terugnemen. Aan het einde van de ochtend komen we aan bij het vertrekpunt van vele snelle motorboten op weg naar Canón del
Sumidero. Voor Mexicaanse begrippen een dure excursie: 200 pesos (ongeveer 15 euro's) Maar zeker de moeite waard. Door de
kloof stroomt de rivier de Grijalva.
We
varen met een snelle motorboot eerst een eind de kloof in, naar het punt waar het echt op een canon begint te lijken. De rivier
baant zich een weg tussen de lodrechte wanden die op sommige plekken meer dan 1.000 meter boven ons uitrijzen.
De
canon is eigenlijk een 25 kilometer lang waterreservoir, ontstaan na het gereedkomen van de Chicoasen hydro-electrische dam
in 1981. We zien allerlei vogels, waaronder aalscholvers, zilverreigers, pelikanen en gieren, én een tweetal grote krokodillen.
Halverwege passeren we een bijzondere rotsformatie.
Na
een drankje op een vande terrassen, maken we een mooie rit naar Tehuantepec. Tegen het einde van de middag nemen we onze intrek
in hotel Calil. Het enige fatsoenlijke hotel, even buiten de stad, waar afdingen op de prijs lastig is. Ze weten dat je eigenlijk
geen alternatief hebt.
Hotel
Calil heeft nette en ruime kamers, maar is verder oersaai. Voor het avondeten wordt restaurant Scarú aangeprezen door de Lonely
Planet, waardoor we in ieder geval op een prettige plek lekker kunnen eten.
